دریل چکشی ماکیتا مدل HP1230

مکانیزم دریل‌کردن ‌از نخستین ابداعاتی است که انسان‌ها جهت ایجاد سوراخ و حفره در مواد و اجسام، با هدف ساخت امکانات و وسایل خود به‌ کار بردند. شاید پیشینه‌ی ساخت اولین دریل‌ها به مصر قدیم بازگردد. نخستین دریل الکتریکی توسط «آرتور-جیمز آرنوت» درسال 1889 ساخته شده است؛ اما نخستین دریل‌های الکتریکی با ظاهر امروزی، در اوایل قرن بیستم ساخته شدند. در این دوران، ساخت دریل‌هایی با ابعاد منطقی و قابل‌حمل باعث پیشرفت صنایع کوچک و بهبود کسب‌وکار شد. بعدها در ادامه‌ی راه توسعه‌ی این ابزار، گونه‌های چکشی و شارژی آن هم ساخته شدند. قسمت‌های اصلی یک دریل الکتریکی عبارت‌اند از: موتور، سه‌نظام و باتری (در صورت وجود). عموما توان بالاتر به معنای قدرت سوراخ‌کاری بالاتر دریل است. در دریل‌های برقی کاربر می‌تواند با مشاهده‌ی مشخصات توان الکتریکی که روی دستگاه ثبت شده، از قدرت سوراخ‌کاری دستگاه مطلع شود؛ اما در دریل‌های شارژی می‌تواند از روی ولتاژ باتری آن‌ها، حدود قدرت را پیش‌بینی کند. این رویه، دقت نسبتا پایینی دارد؛ البته اگر به مشخصات فنی دریل‌های شارژی نظیر حداکثر گشتاوردی که می‌توانند تولید کنند دسترسی داشته باشید، مسلما نتیجه‌ی بهتری خواهید گرفت.

انواع دریل‌ها را از نظر ساختار می‌توان به دریل‌های ستونی و قابل‌حمل تقسیم کرد. دریل‌های تخریب هم در هر دو گونه‌ی برقی و شارژی قابل‌تهیه هستند. پیستون واقعی درنظرگرفته‌شده برای این دریل‌ها در مقایسه با دریل‌های چکشی معمولی، قدرت ضربه و تخریب بیشتری دارند. بارزترین تفاوت میان دریل‌های تخریب و دریل‌های چکشی هم توانایی ضربه‌زدن با نوک ابزار نوع پیستونی، آن‌هم بدون چرخش ابزار است؛ درحالی‌که در نوع معمولی یا چکشی، چنین امکانی فراهم نیست. انواع دریل‌های شارژی امروزی معمولا از باتری‌های نیکل-کادمیوم یا لیتیومی استفاده می‌کنند. حتی انواع چکشی این دریل‌های شارژی هم در ابعاد بسیار کوچک وجود دارند. دریل HP1230 از شرکت ماکیتا نیروی خود را از طریق برق شهری تامین می‌کند. بیشینه سرعت دوران این دریل 2900 دور بر دقیقه است. این دریل دارای توانایی چرخش در دو جهت است. با استفاده از این دریل قادر خواهید بود سوراخ‌هایی حداکثر با قطر 10 میلی‌متر در فلز ایجاد کنید. این دریل با داشتن قابلیت چکشی با توان 400 وات، دریلی مناسب برای مصارف خانگی و تجاری است.